Sunnudaginn 10. júní fór ég með Útivist á Hrútaborg í Hnappadal. Upprunaleg áætlun hljóðaði upp á Einhyrning, en ófært var yfir Markarfljót. Gangan var mjög góð, mikil hækkun og svolítið príl að komast á toppinn. Við fórum upp úr Hrútadalnum upp á hrygg milli Hrútaborgar og Tröllakirkju á Kolbeinsstaðafjalli. Þegar ofar dró sökk maður sum staðar í drulluna, enda stutt síðan snjóa leysti. Við gengum meðfram austurhlíð Hrútarborgar áður en við komum að skarði í hamrinum sem við príluðum upp. Það var mjög bratt og nokkuð um laust grjót. Framan af var útsýni lítið, þoka var yfir öllu. Eftir að upp var komið hreyfði þokan sig fyrir okkur og opnaði glufur hér og þar. Eftir að hafa áð á borginni var haldið niður í Kaldárdal. Við fylgdum Kaldánni niður dalinn og stoppuðum á leiðinni og lögðumst í sólbað. Hefðum eflaust legið lengi ef Sæmundur hefði ekki verið að bíða eftir okkur.

Göngutúrinn var 14,4 kílómetrar og tók okkur tæpar 7 klukkustundir, enda vorum við dugleg að stoppa og fara í sólbað. Samkvæmt GPS tækinu var það mest í 825 metrum og var hækkunin 725 metrar. Ég var sæll og glaður með ferðina, enda mesta hækkunin á árinu. Ég var samt töluvert sólbrunninn eftir sólböðin.